Boerderijen en hun bewoners

Eigenaar-bewoners: Jan Hendrik Leemhuis, geb. 31-7-1935 te Nieuw-Beerta, geh. 23-7-1959 te Bedum met Gijsbertha Margaretha Bakker, geb. 8-10-1937 te Onderwierum.
K.: Hendrik Robert, geb. 8-4-1961 te Nieuw-Beerta, ondernemer in interieurbeplanting te Leeuwarden.
Jacobus Martinus, geb. 18-4-1963 te Nieuw-Beerta, medewerker van Taxibedrijf De Grooth in Winschoten, geh. 4-12-1987 te Slochteren met Geessiena Gretha Ridder, geb. 13-5-1964 te Groningen. Zij wonen in Scheemda.

Het akkerbouwbedrijf is 72.18.90 ha groot. Het echtpaar Leemhuis koopt in 1983 van de familie 10.60.80 ha (huiskavel). Leemhuis verkoopt in 1983 36.39.50 ha aan A.G. Kloppenburg te Bockhorn (Dld.) en pacht dit terug. Dan koopt hij in 1984 het erfpachtrecht van 24.18.60 ha van het B.B.L. Het geheel wordt sinds 1996 in een man-vrouwmaatschap geëxploiteerd.

De vorige eigenaar-bewoners zijn H.R. Leemhuis en echtgenote G.A. Leemhuis-Doornbos Clevering. H.R. Leemhuis overlijdt op 29-8-1990 te Winschoten. Hij heeft gedichten in het Groningse dialect geschreven, die van 1945 tot 1949 door de Regionale Omroep Noord en Oost zijn uitgezonden. In dezelfde periode publiceert de Winschoter Courant wekelijks een gedicht van zijn hand in de rubriek Meroakels.

Knienenzaikte (een Meroakel deur Hein Leemhuis).

Der woonde er ais ain domie
hier aargens in ‘t Grönnegerland.
Dei har der wel viefteg knienen,
in hokken van drei aan de wand.

Zulfs ging hai ze aaltied verzörgen,
mit hail veul geduld en plezair.
Hai vouerde ze elke mörgen
geregeld en dair veur dair.

Moar op ain mörgen dou zag hai
ain kloete aan d’hals van ‘n knien.
Op stond wol domie ‘t verhelpen
en zocht naor ain goud medesien.

Nao hail wat gezuik in zien bouken,
wos hai wat het was, naar ‘t hem leek:
Ain leverzaikte en besmettelk…..
Dat was ain leleke preek.

Daorom ging hai telefoneren,
de veiarts mos komen veur raod.
Dat mos ook op slag gebeuren
en daodelk verhelpen het kwaod.

En nao verloop van ‘n uurtje
ston veiarts bie domie veur stal.
Saom gingen zai daodelk naor binnen,
besproken het male geval.

Dou ‘t zaike kenien oet zien hok kwam,
kreeg veiarts inwendig veul pret;
raip: ‘Domie ik zel joe ‘t gauw zeggen,
joen knien is nait zaik maor is….. vet.

(Nadruk verboden